بررسی بازی Left Alive
در این مطلب قصد داریم به بررسی بازی Left Alive برای شما کاربران گرامی بپردازیم . در صورتی که به دانلود بازی کامپیوتر علاقه مند هستید، پیشنهاد می کنیم تا پایان این مطلب با ما باشید.
بازی Left Alive ثابت میکند که ایده‌های اشکال‌دار ارائه دادن، ناچارا فقط کمی از پتانسیل آنها را هدر نمی‌دهد. بلکه اگر از شدت بی‌توجهی تولیدکنندگان بسیار بالا باشد، همه آنها را به طور کامل نابود میکند.
آثاری با محوریت پنهان‌کاری و داستان‌گویی‌های دلربا که می‌خواهند از سریMetal Gear Solid و بخصوص نسخه‌ی تستشده و پیشرفته آن یعنی بازیMetal Gear Solid V: The Phantom Pain که فرمول‌های کارآزموده بسیاری را تقدیم بازی‌سازها میکند الهام بگیرند، خودبهخود آن‌قدر در سبک و ظاهر به آن ساخته‌ی کوجیما شبیه می‌شوند که موقع دیدن نمایش‌های‌شان، بیشترین دغدغه‌ی بعضی افراد، عدم روبروی با تبدیلشدن آنها به بازیهای کپی‌شده‌ای باشد که کمتر بهانه تازه‌ای برای تجربهشدن بوسیله مخاطب را تحویل او می‌دهند. اما دیگر به نگرانی نیازی نیست! به دلیل اینکه اسکوئر انیکس با ارائه Left Alive آن‌چنان بازی داغونی تحویل‌مان داده است که آرزو کنیم کاش محصول مورد نظر که نام‌های بزرگ چون یوجی شینکاوا (آرتیست) را هم در قسمتهایی از گروه تولیدکنندگانش دارد، کپیِ اشکال‌داری ازThe Phantom Pain بود و با توجه به بعضی داشته‌هایش، لایق گرفتن صفت «نسبتا خوب و البته تکراری» را به دست می‌آورد. چرا که اثر ذکرشده، در بیشتر مواقع، قابل بازی هم نیست! به آن دلیل که عنصرهایی با نام طراحی مراحل، چیدمان صحیح دشمنان در نقشه و از همه مهم‌تر حتی چگونگی همراهکردن بازیکن با خود را برای یک ثانیه نمیداند و عقیده دارد که دادن سلاح و آیتم‌های متفاوت به دست شما و دشمنان‌تان، برای تبدیل شدن به یک تجربه‌ی قابل قبول، کافی است.
در همین راستا، وجود سلاح‌ها و آیتم‌هایی مختلف در طول بازی که هرکدام عملکرد خاص خودشان را دارند و با Loot کردن مواردی به‌خصوص در جایبهجای نقشه، بازیکن شانس تولید کردنش را به دست می‌آورد، می‌توانست به یکی از نقاط قوت Left Alive تبدیل بشود و هر مرحله از بازی را تبدیل به چالش فکری تازه‌ای برای گیمر از منظر رفتن یا نرفتن به دنبال هر یک از این آیتم‌ها کند. اما اشکالات طراحی همه مراحل، باعث می‌شوند که در بیشتر مواقع و مخصوصا در بین دقایق دو سوم شروع زمان گیم‌پلی بازی، شما نه به جستوجو اسلحه و نه به سراغ آیتم‌ها بروید و تنها تلاش کنید با حرکتکردن در زاویه‌ها و راههای تعیین‌شده، بدون دیده شدن توسط دشمنان، خودتان را به مقصد برسانید.
از جایی ماجرا جالب‌تر می‌شود که هر بار و به خاطر هر مرگ منصفانه یا ناعادلانه، شما را آن‌قدر به عقب برمی‌گرداند، به این دلیل که سیستم ذخیره‌سازی بازی ضعیف است، که گاها حتی تصور مجدد پیمودن راهی که پشتسر گذاشته‌اید، برای شما غیرممکن باشد. خصوصا به این علت که موفقیت شما در پشت سرگذاشتن تمام دشمنان، نه به سعی و زحمت و خوش‌فکری‌تان، که به پشت سرگذاشتن راههای معین شده و انجام راحتترین کارها خلاصه شود. در همه‌ی درجه‌های سختی بازی Left Alive، عملا طوری ساخته شده که اگر بازیکن در ساعتهای آغازی بازی بوسیله دشمنان دیده شد، دیگر هیچ گزینهای برای زنده ماندن او باقی نماند. تفاوتی ندارد که شما بازی را به صورت آسان‌ترین یا سخت‌ترین حالت پیش ببرید. زیرا که در هر حالتی به محض اینکه دیده شدید، شما را چند نفر از دشمنان با چند گلوله خواهند کشت و امیدواری به پیروز شدن بر آنها در مبارزه اکشن نیز رویایی بدون معنی است. تمام آنها از شما به صورت غیرمنطقی قویتر هستند و سبب می‌شوند مژده تولیدکنندگان، Left Alive به‌جای تبدیل شدن به اثری که دست بازیکن در رفتن به دنبال نزاع‌های مستقیم یا مخفی‌کاری را باز بگذارد، عملا تبدیل به دروغ‌هایی فریبنده برای فروش آن بشوند. به بیان روشنتر، تنها در ده درصد از سراسر گیم‌پلی بازی، بازیکنان اقبالی برای انتخاب وسط این دو را دارند و در تمام شرایط دیگر، یا باید به غلت زدن پشت موانعی معلوم ادامه دهند. دقت کنید که هرگز موردی مخلوطشده از هر دو گزینه گفته‌شده هم در بازی وجود نخواهد داشت و با توجه به هوش مصنوعی بسیار ضعیف ساخته‌ی Square Enix، بازیکنان حتی در آن مراحل کم هم باید از آغاز به انتخاب یکی از این دو روش تصمیم بگیرند و به تجربه‌ای چندلایه و غیرمنتظره نمی‌توانند امید داشته باشند.
برخلاف انتظارتان کمبود هوش مصنوعی بازی، الزاما به معنی قوی نبودن دشمنان در تشخیص بازیکن نیست. بلکه موضوع این‌جا است که Left Alive به شکلی عجیب، بعضی مواقع دشمنانی بالاتر از اندازه هوشمند را نشان‌مان می‌دهد که احتمال دارد وقتی مشغول حرکت در پشت سرشان و از آنها با فاصله‌ای دورتر هستیم، به ناگهان تشخیص‌مان دهند و به دنبا‌لمان بیایند و در عین حال، اصلا دور از انتظار نیست که از جلوی چشمان‌شان در فاصله‌ای کمتر عبور کنید و به دلیل طولانی بودن مراحل پر شدن نوار شک‌شان به شما، اصلا پروتاگونیست‌تان را مورد حمله قرار ندهند! همین موضوع باعث می‌شود که بیشتر مرگ‌های بازی، ناعادلانه و بی‌معنی باشند و پیروزی‌های شما در مواجه بر این گیم‌پلی غیرحرفه‌ای و سخت، بی‌معنی‌تر باشد. موفقیتهایی که حتی نمی‌توانید برای به دست آوردن‌شان نقشه بریزید یا به دنبال سو استفاده از سیستم مدیریت آیتم‌های نمایشی و شلوغ بازی بروید. راستی، به خاطر داشته باشید که بعضی اوقات دشمنان بازی حرکت کردناز یادشان میرود(!) و با تمرکز کامل روی تک راهی که باید شخصیت را از آن‌جا عبور داد، گمان موفق بودن پنهان کاری‌هایمان را به صفر می‌رسانند. از طرفی همانطور که گفته شد، نتیجه‌ی برخورد مستقیم با دشمنان در بیشتر مراحل، به جز مرگ چیزی نیست و این یعنی Left Alive در بعضی مواقع، هیچ گزینهای به جز مردن و برگشتن به نقطه‌ی آغاز چندین و چند دقیقه‌ی ملالت آور را تقدیم شما نخواهد کرد.
Left Alive به گونهای تولید شده است که جدا از مسائل گرافیکی، فقط در عکس‌هایش شبیه به بازیهای بینظیر ژانر خود به نظر بیاید و در نهان، محصول پسافتاده و به دور از استانداردهای روز باشد که حتی عاشقان مجموعه‌ی کم‌وبیش از یادرفته‌ی Front Mission نمی‌توانند به خاطر معرفی شدنش به‌عنوان اسپین-آف آن، دنبالش را بگیرند. اثری که بعضی اوقات بازیکننده بیشتر از ۳۰ دقیقه از زمان گرانبهایش را برای پایان دادن به یکی از مراحل بدهیبتش می‌گذارد و بعد با نتیجه تازجدیدی از طرف هوش مصنوعی، کشته می‌شود و به کیلومترها قبلتر از جایی که بود، بر می‌گردد.
برای دانلود این بازی و همچنین دانلود بازیهای دوبله فارسی به سایت وی جی دانلود (www.vgdl.ir) مراجعه نمایید.
