فرانچایز ، فرانشیز ، حق امتیاز ، کسب و کارهای زنجیره ای – ...

فرانچایز یک مدل تجاری است که به یک شخص یا شرکت اجازه می‌دهد تا نام یک برند معروف، محصول، یا خدمات خود را در یک منطقه خاص یا کشوری معین به عنوان یک واحد تجاری مستقل بفروشد. فرانچایزی، اغلب برندهای معتبر و مشهوری مثل رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، سیستم‌های خدماتی، و موارد مشابه شامل می‌شود.
در یک معامله فرانچایز، صاحب برند (فرانچایز‌دهنده) اجازه می‌دهد که فرانچایز‌گیرده، با استفاده از نام و نمادهای تجاری برند و همچنین روش‌ها و استانداردهای تجاری مشخص، کسب‌وکاری را اداره کند. به عبارت دیگر، فرانچایز یک روش همکاری تجاری است که به فرانچایز‌گیرنده امکان می‌دهد از شناخت برند معروف و ساختار تجاری آن بهره‌برداری کند و به عنوان یک واحد مستقل در بازار عمل کند. در مقابل، فرانچایز‌گیرنده معمولاً هزینه‌های مشخصی به عنوان هزینه فرانچایز و هزینه‌های بهره‌برداری به فرانچایز‌دهنده می‌پرداز
فرانچایز یک بازی دو سر برد است. از یک طرف برند بعد از اینکه اعتبار مناسبی را بین مخاطبان کسب کرد برای گسترش فعالیت خود نیاز نیست هزینه زیادی بپردازد. دلیل ساده است به مثال مک دونالد بر می گردیم اگر قرار بود این برند در هر کشور و هر شهر تعداد زیادی شعبه تاسیس کند به احتمال زیاد باید هزینه بسیار زیادی را در نظر می گرفت. موضوع دیگر بحث مدیریتی بود که مدیریت این تعداد شعبه در سراسر جهان کار ساده ای نیست. بنابراین بهترین روش برای برند فرانچایز است که هم تعداد شعب خود را افزایش می دهد و هم بیش از پیش شناخته می شود و از طرف دیگر نیازی نیست هزینه زیادی انجام دهد. اما افرادی که از فرانچایز استفاده می کنند و از امتیاز مک دونالد استفاده می کنند هم برد کرده اند. باز هم دلیل ساده است، وقتی همه مردم در سراسر جهان آوازه مک دونالد را می شناسند بنابراین به آن اعتماد می کنند و ترجیح می دهند که از این رستوران ها خرید کنند تا رستوران هایی که اسم و رسم و برند خاصی ندارند. بنابراین راه اندازی یک شعبه مک دونالد احتمال بدست آوردن مشتریان بیشتر را برای شما فراهم می کند.
تفاوت مهم بین حق نمایندگی و فرانچایز در رابطه بین دو طرف قرار دارد:
حق نمایندگی:
1. در حق نمایندگی، یک شرکت (نماینده) به عنوان نماینده‌ای مستقل برای یک شرکت دیگر (نماینده‌دهنده) عمل می‌کند.
2. نماینده اجازه دارد محصولات یا خدمات شرکت نماینده‌دهنده را در یک منطقه مشخصی به نام و برند خود به مشتریان ارائه دهد.
3. نماینده عموماً در کنترل کامل فعالیت‌های خود در مورد قیمت‌گذاری و مدیریت تصمیم می‌گیرد و تنها به عنوان یک نماینده محصولات شرکت نماینده‌دهنده عمل می‌کند.
فرانچایز:
1. در فرانچایز، شرکت فرانچایز‌دهنده به یک شرکت دیگر (فرانچایز‌گیرنده) اجازه می‌دهد تا از نام تجاری، محصولات، خدمات، و سیستم‌های خود به عنوان یک واحد تجاری مستقل استفاده کند.
2. فرانچایز‌گیرنده باید به دقت دستورالعمل‌ها و استانداردهای شرکت فرانچایز‌دهنده را دنبال کند و معمولاً مشمول کنترل بیشتری از سوی شرکت فرانچایز‌دهنده است.
3. فرانچایز‌گیرنده عموماً باید هزینه‌های اولیه و هزینه‌های بهره‌برداری به شرکت فرانچایز‌دهنده پرداخت کند.
به طور خلاصه، در حق نمایندگی، نماینده به عنوان مستقلی عمل می‌کند و در فرانچایز، فرانچایز‌گیرنده به